بررسی و مقایسه ی فراوانی سندرم متابولیک در بیماران همودیالیز و دیالیز صفاقی

مقدمه: یکی از علل مهم مرگ و میر در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه ی نیازمند به دیالیز بیماری های قلبی عروقی می باشد. سندرم متابولیک به مجموعه ای از اختلالات متابولیک اطلاق می شود که با افزایش التهاب سیستمیک نقش مهمی در بروز اختلالات قلبی منجر به مرگ دارد. با توجه به افزایش شیوع سندرم متابولیک در کل جمعیت ها، این مطالعه با هدف بررسی فراوانی سندرم متابولیک در بیماران دیالیز صفاقی و همودیالیز طراحی گردید. روش ها: مطالعه ی حاضر از نوع مقطعی- توصیفی بود که با روش سرشماری روی 170 بیمار دیالیزی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام شد. نمونه ی خون بیماران جهت بررسی قند، پروفایل لیپید، هموگلوبین، آلبومین، هورمون پاراتیرویید، کلسیم، فسفر و گلبول سفید خون به آزمایشگاه ارسال شد و فشار خون، وزن، قد و دور کمر بیماران به روش استاندارد اندازه گیری شد و اطلاعات در پرسش نامه ها ثبت گردید. یافته ها: 67 درصد از جمعیت مورد مطالعه دچار سندرم متابولیک بودند که فراوانی آن در زنان (77 درصد) بیشتر از مردان (57 درصد) و در بیماران دیالیز صفاقی (73 درصد) بیشتر از بیماران همودیالیز (47 درصد) بود. در بیماران همودیالیزی بیشترین فراوانی در بیمارانی دیده شد که از راه کاتتر موقت دیالیز می شدند. میانگین وزن و نمایه ی توده ی بدنی (body mass index یا bmi) و متوسط سطوح آلبومین و wbc (white blood cell) به طور معنی داری در گروه مبتلا به سندرم متابولیک بیشتر از گروه غیر مبتلا بود، در حالی که این تفاوت در مورد هموگلوبین، هورمون پاراتیرویید، کلسیم و فسفر معنی دار نبود. نتیجه گیری: فراوانی سندرم متابویک در بیماران دیالیزی بیمارستان الزهرا (س) بالا بود و لازم است این بیماران به منظور تشخیص و درمان زود هنگام عوامل خطر به طور مرتب پی گیری گردند.